Czechowickie Prezentacje Filmowe

W programie 11 filmów, w tym aż 8 premier! W tym roku oglądać będziemy przede wszystkim filmy kina europejskiego. Na początek rumuński zwycięzca Festiwalu w Cannes!

Ceny karnetów, które można nabyć od 10 września, jak zwykle przyjazne: 30 zł (ulgowy), 45 zł (normalny), a na trzy filmy: 26 zł, na wybrany film tylko 13 zł. Bilety można kupić w kasie kina (w godzinach pracy) oraz w seretariacie MDK (od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 20.00).

Wśród posiadaczy karnetów (30 zł, 45 zł) 18 września o godz. 20.00 zostaną rozlosowane nagrody!

new / czecho.pl

-------------------------------

Program:

14 września (piątek)
20.00 4 MIESIĄCE, 3 TYGODNIE I 2 DNI (Rumunia)
22.15 HABANA BLUES ( Hiszpania/Kuba/Francja)

15 września (sobota)
20.00 PIĘKNOŚĆ W OPAŁACH (Czechy)
22.15 IRINA PALM (Belgia/Luksemburg/Wielka Brytania/Niemcy)

16 września (niedziela)
20.00 RED ROAD (Wielka Brytania/Dania)
22.15 ANTENA (Argentyna)

17 września (poniedziałek)
20.00 SIÓDMY DZIEŃ (Hiszpania)

18 września (wtorek)
20.00 Loteria filmowa
20.15 ZAKOCHANY MOLIER (Francja)

19 września (środa)
18.00 METODA (Argentyna/Hiszpania/Włochy)
20.15 ODGROBADOGROBA (Chorwacja/Słowenia)

20 września (czwartek)
20.00 WYCIECZKOWICZE (Czechy)

-------------------------------



-------------------------------

Pokazane zostaną filmy:

4 MIESIĄCE, 3 TYGODNIE, 2 DNI (4 LUNI, 3 SAPTAMINI SI 2 ZILE)

Rumunia 2007, dolby digital, 93 min.

Scenariusz i reżyseria: Cristian Mungiu. Zdjęcia: Oleg Mutu. Wykonawcy: Adi Carauleanu, Luminita Gheorghiu, Vlad Ivanov, Alex Potocean, Luminita Gheorghiu.
Dystrybucja: Gutek Film
Nagrody: MFF w Cannes 2007: Złota Palma, nagroda FIPRESCI.

Schyłkowe lata komunizmu w Rumunii. Ponurzy ludzie, nieoświetlone, opustoszałe, zimowe ulice, szarość i wszechobecna brzydota. Nic, co dawałoby choć odrobinę nadziei na zmianę, na lepsze, kolorowe, bardziej radosne życie. W takich realiach żyją i studiują przyjaciółki Otilia i Găbită, dla których, mimo wszystko, życie ma jeszcze posmak przygody i oczekiwania na spełnienie marzeń. Do czasu jednak, kiedy Găbită dowiaduje się, że jest w ciąży. Boi się zostać samotną matką, obawia się reakcji rodziców i otoczenia, nie chce rzucić studiów. Aborcja byłaby jakimś wyjściem z sytuacji, jest jednak zakazana, nawet pod karą śmierci. Otilia pomaga swojej przyjaciółce w załatwieniu wszystkich formalności, rezerwuje pokoik w tanim hotelu, sprowadza akuszera, niejakiego pana Bebe. Poza gotówką mężczyzna żąda od obu kobiet "zapłaty w naturze". Reżyser Cristian Mungiu mówi, że nie zrobił filmu o aborcji, tylko o konsekwencjach podejmowanych decyzji.

Ten film, opowiedziany w estetyce dokumentu, z precyzją thrillera, został zrobiony nie po to, żeby krytykować komunizm. Wszędzie na świecie bieda i brak wolności rodzą moralne znieczulenie. Nie da się też sprowadzić tego do politycznego "głosu w sprawie aborcji". Nie ma w nim żadnej tezy. Wartość filmu Mungiu polega na tym, że pozostajemy w pełnej solidarności z bohaterką, Otilią. Ta dziewczyna, pomagając koleżance, zaczyna sobie uświadamiać, jak wygląda jej własne życie. Mała tragedia, która staje się udziałem obu dziewcząt, wymaga zabicia w sobie uczuć, aby pod koniec dnia móc przejść nad wszystkim do porządku dziennego. Plastikowa torba ze straszną zawartością zostanie wyrzucona. Bohaterki dramatu w hotelowej restauracji milcząco palą papierosy.
Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza"



PIEKNOŚC W OPAŁACH (KRÁSKA V NESNÁZÍCH)

Czechy 2006, dolby digital, 110 min.

Reżyseria: Jan Hřebejk. Scenariusz: Petr Jarchovský na podstawie pomysłu Petra Jarchovskiego i Jana Hřebejka. Zdjęcia: Jan Malíř. Muzyka: Aleš Březina, Radůza, Glen Hansard. Wykonawcy: Aňa Geislerová, Jana Brejchová, Emília Vášáryová, Josef Abrhám
Jirí Schmitzer.
Dystrybucja: Gutek Film
Nagrody: Czeskie Lwy 2007: najlepszy aktor (Jirí Schmitzer), najlepsza aktorka ( Aňa Geislerová ), najlepsza aktorka w roli drugoplanowej (Jana Brejchová ); MFF w Denver 2006: najlepszy film europejski; MFF w Karlowych Warach 2006: Nagroda Specjalna Jury.

Jan Hřebejk stworzył ciepłą opowieść o ludziach, którzy rozpaczliwie starają się odnaleźć w nowych czasach, mimo że ukształtowani zostali przez realny socjalizm. Piękność w opałach to współczesny komediodramat pokazujący trudny proces wtłaczania ludzi w nowy społeczny system, ich zagubienie wobec upadku wartości, które uważali za podstawowe. Jednak Hřebejk, godny spadkobierca tradycji Szwejka i Formana, przygląda się perypetiom swoich bohaterów z czułością i ironią zarazem. Stawia na humor, ciepło, wnikliwą obserwację postkomunistycznej rzeczywistości i ciepłe spojrzenie na całą galerię ekscentrycznych i nieodmiennie zabawnych postaci.

W zniszczonym po powodzi warsztacie samochodowym wre praca. Jarda, sympatyczny mechanik i ojciec rodziny, zarabia na utrzymanie "uzdatniając" kradzione auta. Wspólnik zleca mu dokonanie metamorfozy luksusowego volvo z satelitarnym zabezpieczeniem i wtedy bohater popada w tarapaty. Jarda trafia za kratki, a jego piękną żoną pragnie zaopiekować się właściciel feralnego samochodu, bogaty Czech od lat mieszkający we Włoszech. W słonecznej Toskanii Marcela będzie musiała dokonać trudnego wyboru pomiędzy przystojnym mężem a hojnym, choć nieco podtatusiałym milionerem, który przychyla nieba zarówno jej, jak i jej dzieciom.

Hřebejk, zgodnie z czeską tradycją, stawia na humor i ciepło. W jego obrazie dużo jest zabawnych obserwacji rzeczywistości. I cała galeria soczystych bohaterów, którzy chcą żyć po nowemu, ale zachowali mentalność z realnego socjalizmu.
Barbara Hollender, "Rzeczpospolita"



IRINA PALM (IRINA PALM)

Belgia/Luksemburg/Wielka Brytania/Niemcy/Francja 2006, dolby digital, 103 min.

Reżyseria: Sam Garbarski. Scenariusz: Martin Heron, Phillippe Blasband na podstawie pomysłu Phillippe’a Blasbanda. Zdjęcia: Christophe Beaucarne. Muzyka: GHINZU. Wykonawcy: Marianne Faithfull, Miki Manojlovic, Kevin Bishop, Siobhán Hewlett, Dorka Gryllus.
Dystrybucja: Gutek Film

Maggie to kobieta w średnim wieku, jej głównym celem i dążeniem staje się zdobycie pieniędzy na operację ratującą życie ukochanego wnuka. Kiedy wszystkie próby zawodzą, Maggie stara się przywrócić gasnącą nadzieję swojemu synowi Tomowi i jego żonie Sarah. Błądząc ulicami Londynu zauważa na drzwiach klubu ogłoszenie Hostess Wanted. Nie podejrzewając niczego wchodzi do wnętrza nocnego klubu. Opis obowiązków, przedstawiony przez cynicznego, znudzonego życiem szefa Mikiego, dla szanowanej wdowy z klasy średniej jest nieco zaskakujący. Mimo wszystko Maggie przyjmuje ofertę, wierząc, że będzie to najskuteczniejszy i najszybszy sposób na zdobycie pieniędzy na operację poważnie chorego wnuka.

Rola Maggie, czyli tytułowej Iriny Palm, niosła ze sobą najwyższy stopień ryzyka. Karkołomny był zresztą cały pomysł fabularny zderzający czysty sentymentalizm z sytuacją jak z wulgarnego dowcipu; miłość macierzyńską - z seksualną transakcją. Marianna Faithfull w roli Maggie, idąca charakterystycznym drobnym kroczkiem, z niezmąconym spokojem na twarzy, z ufnym spojrzeniem i błądzącym w kąciku ust uśmiechem, jest uosobieniem wewnętrznej siły i determinacji, która stopniowo się objawia.

Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza

Olbrzymi aplauz po pokazie dla prasy na Berlinale... Subtelny i jednocześnie zabawny film... Połączenie dramatu i komedii w, bez wątpienia, niezwykłej historii unikającej niebezpieczeństwa patosu, dzięki głównej roli Marianne Faithfull.

Valentina Di Michele, Cineuropa.org



RED ROAD

Wielka Brytania/Dania 2006, dolby digital, 113 min.

Scenariusz i reżyseria: Andrea Arnold. Zdjęcia: Robbie Ryan. Wykonawcy: Kate Dickie, Tony Curran, Martin Compston, John Comerford, Paul Higgins .
Dystrybucja: Vivarto
Nagrody: MFF w Cannes 2006: Nagroda Jury; MFF w Miami: Nagroda Specjalna Jury, nagroda FIPRESCI.

Akcja filmu osadzona jest w Glasgow w Szkocji. Jego bohaterką jest Jackie, operatorka telewizji nadzorującej, która obserwuje codzienne życie osiedla Red Road i informuje policję o różnego rodzaju incydentach. Pewnego dnia zauważa Clyde’a, mężczyznę ze swojej przeszłości. Był on wplątany w śmierć męża i córki Jackie. Teraz wyszedł z więzienia i wraz ze swoim byłym współwięźniem mieszka na osiedlu Red Road. Jackie najpierw obserwuje Clyde’a, a w końcu doprowadza do spotkania, które dla Clyde’a będzie brzemienne w skutki...



ODGROBADOGROBA

Chorwacja/Słowenia 2005, dolby digital, 103 min.

Scenariusz i reżyseria: Jan Cvitkovič. Zdjęcia: Simon Tanšek. Muzyka: Aldo Ivanèiè
Wykonawcy: Gregor Baković, Drago Milinović, Sonja Savić, Mojca Fatur, Domen Remškar
Dystrybucja: Vivarto & Toruń Film Festiwal
Nagrody: Słoweński kandydat do Oscara 2006; MFF w San Sebastian 2005: nagroda Alatadis - dla najlepszego reżysera; MFF w Cottbus 2005: Grand Prix; MFF w Torino 2005: najlepszy film, najlepszy scenariusz; MFF w Ljublianie 2005: Nagroda Specjalna Jury.

Pero żyje pod jednym dachem wraz z liczna rodziną. Jego ojciec od śmierci żony tkwi pogrążony w depresji, ożywia się tylko wtedy, kiedy po raz kolejny usiłuje popełnić samobójstwo. Siostra od lat skłócona z mężem wciąż schodzi się z nim i rozstaje; szwagier, człowiek wyposażony w namiętny charakter i starego mercedesa, nie bywa zbyt często w domu. Druga siostra, głuchoniema Ida, to szalona istota o dwóch wcieleniach; anioła i głupca. Balansując na granicy jawy i snu, wciąż nieobecna duchem i nieobliczalna, wielbi w dosyć ekscentryczny sposób Šukiego - najlepszego przyjaciela Pero. Šuki, mechanik samochodowy, może sam nie jest zbyt bystry, ale ma to, co w życiu najważniejsze - serce po właściwej stronie. Pero skrycie i nieszczęśliwie kocha się w pięknej Renacie, dla której jest jednak zbyt prostacki i prowincjonalny, aby mogła myśleć o nim poważnie - zarabia bowiem na życie przemowami na pogrzebach. Pero ma wielki dar - jego przemowy nie są zwykłym pożegnaniem zmarłego, to literackie majstersztyki, w które autor wkłada serce i własną życiową filozofię. A życie w Kast, tak jak wszędzie, kręci się wokół pragnienia bezpieczeństwa oraz poszukiwania miłości.

Całe ludzkie życie zawarte jest w tej umiejętnie utkanej kronice o miłości, rodzinie, śmierci i wstrząsającej przemocy, której urok jest tak ciemny, ciepły i przyciągający, jak słoweńska letnia noc.

Neil Young, Cottbus Film Festiwal



HABANA BLUES (HABANA BLUES)

Hiszpania/Kuba/Francja 2005, dolby digital, 115 min.

Reżyseria: Benito Zambrano. Scenariusz: Benito Zambrano i Ernesto Chao. Zdjęcia: Jean Claude Larrieu. Muzyka: José Luis Garrido, Juan Antonio Leyva, Magda Rosa Calvan, Equis Alfonso, Dayan Abad, Descemer Bueno, Enrique Ferrer Orsini, Kelvis Ochoa. Wykonawcy: Alberto Yoel, Roberto Sanmartin, Yailene Sierra, Tomás Cao Uriza, Zenia Marabal.
Dystrybucja: Vivarto
Nagrody: Hiszpańskie Nagrody Filmowe Goya 2006: najlepszy montaż, najlepsza muzyka; Spanish Music Awards 2006- najlepsza muzyka filmowa.


Tito i Ruy, dwaj młodzi kubańscy muzycy i przyjaciele od dzieciństwa, od lat mają to samo pragnienie: osiągnąć sławę, a potem wyjechać z Hawany.Ruy żyje z Caridad i dwójką dzieci. Caridad jest przede wszystkim kochającą matką, która pragnie spokoju i bezpieczeństwa dla swoich synów. Trudno jej zaakceptować ciągłe próby i występy Ruya, które nie są w stanie utrzymać rodziny. Drugi z muzyków, Tito, mieszka z babcią, stateczną damą i wielką znawczynią muzyki, która z radością wspiera wnuka w dążeniu do muzycznej kariery. W czasie próby do pierwszego dużego koncertu, muzycy dowiadują się, że dwójka hiszpańskich producentów muzycznych, Marta i Lorenzo, jest na Kubie i szuka nowych talentów. Tito i Ruy zdają sobie sprawę, że jest to ich życiowa szansa. Postanawiają zrobić wszystko, aby zdobyć upragniony kontrakt i uciec do wolnego świata...

Jedną z większych atrakcji filmu jest rzadka możliwość ujrzenia prawdziwego życia młodych Kubańczyków. Kręcąc film, Zambrano przeprowadził wywiady z pięćdziesięcioma zespołami muzycznymi, a filmowe poszukiwania hiszpańskich producentów odkrywają przed widzem całe bogactwo kubańskiej undergroundowej sceny muzycznej.

Zambrano zdobył swój dyplom w Hawanie, mieszkał tam przez jakiś czas i zna ukryte ścieżki tego miasta i sekretne kluby. (...) To zadziwiające ile swobody dały kubańskie władze Zambrano, aby kręcił film w tak rozpadającym się, zaniedbanym mieście. Ale Zambrano również pokazuje swoje wielkie przywiązanie do Hawany.

Steffen Silvis, The Prague Post



ZAKOCHANY MOLIER (MOLIERE)

Francja 2007, dolby digital, 120 min.

Reżyseria: Laurent Tirard. Scenariusz: Grégoire Vigneron. Zdjęcia: Gilles Henry. Wykonawcy: Romain Duris, Fabrice Luchini, Laura Morante.
Dystrybucja: Monolith Plus
Nagrody: MFF w Moskwie 2007: nagroda za najlepszą rolę męską (Fabrice Luchini), nagroda publiczności.

Rok 1644. Molier ma dopiero 22 lata, jest obciążony wielkimi długami i prześladowany przez komorników. Jednak z uporem maniaka wystawia kolejne tragedie, które okazują się katastrofalnymi niewypałami. Gdy pewnego dnia twórca zostanie pojmany przez swoich wierzycieli, pomocną dłoń zaoferuje mu bogaty paryżanin - Jourdain. W zamian za wyciągnięcie z więzienia, pechowy pisarz zobowiąże się nauczyć go elokwencji i dobrych manier w relacjach z kobietami. I tak Molier trafia na salony niczym świętoszkowaty Tartuf , i niespodziewanie zakochuje się w żonie swojego wybawcy.

Zakochany Molier to świeże spojrzenie na geniusza francuskiej komedii. Hołubiony dotąd za klasycyzm swoich dzieł, twórca zyskuje ludzką twarz. Filmowcy postanowili odejść od posągowego traktowania Jean-Baptiste’a Poquelina, koncentrując się na okresie jego życia, który pozostaje zagadką dla biografów. Co działo się po zniknięciu 22-letniego dramatopisarza? Czy mógł wtedy spotkać pierwowzory swoich słynnych postaci? I wreszcie czy przygody z tego zagadkowego okresu zainspirowały wielkie namiętności i prawdy o ludzkiej naturze, w które obfitują komedie Moliera?



SIÓDMY DZIEŃ (EL SÉPTIMO DÍA)

Hiszpania 2004, dolby digital, 96 min.

Reżyseria: Carlos Saura. Scenariusz: Ray Loriga. Zdjęcia: François Lartigue. Muzyka: Roque Baños. Wykonawcy: Juan Diego, José Luis Gómez, José Garcia, Victoria Abril, Yohana Cobo.
Dystrybucja: Art. House
Nagrody: MFF w Montrealu 2004: nagroda na najlepszą reżyserię.


Wydarzenia przedstawione w filmie są autentyczne: miały miejsce 26 sierpnia 1990 roku. Rolnicy Emilio i Antonio Fuentes zabili wówczas dziewięć oraz ranili dwanaście osób. Celem ataku byli członkowie wrogiej im rodziny Jimenez, jednak ofiarami padli głównie ludzie, którzy próbowali przerwać masakrę.

Mała wieś na północy Hiszpanii. Wzgardzona przez kochanka Luciana Fuentes poprzysięga mu zemstę i rzuca klątwę na całą rodzinę Jimenez. Postanawia również nigdy nie wychodzić za mąż; porzucona będzie cierpieć z tego powodu przez całe życie, co w końcu doprowadzi ją do szaleństwa. Brat Luciany, Jerónimo, nie mogąc pogodzić się z hańbą siostry, napada na mężczyznę i morduje go. Złapany pod dwóch dniach zostaje osądzany i skazany za morderstwo na 30 lat więzienia.

Cała rodzina Fuentes staje się obiektem szykan i zaczepek. Ktoś podkłada ogień pod ich dom; w pożarze ginie matka Luciany. Jedynym świadkiem tamtego zdarzenia był miejscowy głupek, który, ukryty w krzakach, jako jedyny widział podpalacza. Rodzina Fuentes - dwie siostry oraz dwóch braci - opuszcza wioskę w obawie przed kolejnymi atakami, jednak pragnienie zemsty nie daje im spokoju. Latami żywiąc nienawiść do rodziny Jimenez, postanawiają zaczekać z odwetem do momentu, w którym, po 30 latach, Jerónimo wyjdzie z więzienia.



METODA (EL MÉTODO)

Argentyna/Hiszpania/Włochy 2005, dolby digital, 115 min.

Reżyseria: Marcelo Piñeyro. Scenariusz: Marcelo Piñeyro i Mateo Gil na podstawie sztuki teatralnej "Metoda Grönholma" (autor: Jordi Galceran Ferrer). Zdjęcia: Alfredo F. Mayo. Muzyka: Frédéric Bégin i Phil Electric. Wykonawcy: Eduardo Noriega, Natalia Verbeke, Najwa Nimri, Eduard Fernández, Ernesto Alterio, Natalia Verbeke, Adriana Ozores, Carmelo Gómez.
Dystrybucja: Vivarto
Nagrody: Hiszpańskie Nagrody Filmowe Goya 2006: najlepszy scenariusz, najlepszy aktor drugoplanowy (Carmelo Gómez).

Pewna korporacja prowadzi rekrutację na jedno z kierowniczych stanowisk. Do ostatniego etapu przechodzi siedmioro najlepszych kandydatów, którzy spotykają się na "ostateczną dogrywkę" w siedzibie firmy w centrum Madrytu. Stawka jest wysoka - doskonałe zarobki, eksponowane stanowisko i związane z nim przywileje oraz prestiż. W dniu rozmowy kwalifikacyjnej miasto ogarnięte jest falą protestów antyglobalistów; na ulicach trwają głośne zamieszki, w biurowcu rozpocznie się za moment cichy dramat. Kandydaci spotykają się w odizolowanym pokoju. Okazuje się, że są sami - za wyjątkiem ładnej i trochę dziwnej sekretarki, nie pojawia się żadna osoba prowadząca rekrutację, ożywają za to stojące na stole monitory. Za pośrednictwem komputerów kandydaci będą otrzymywać kolejne zadania. Metodą rekrutacji jest owiana tajemnicą i podobno niezawodna.

Pierwsze zadanie informuje zebranych, że o stanowisko ubiega się tak naprawdę sześć, a nie jak sądzili jeszcze parę minut temu, siedem osób. Jeden z aplikantów jest bowiem podstawiony przez korporację; zebrani w pokoju mają kwadrans na odkrycie, który z nich nie pasuje do układanki. Napięcie rośnie i ... gra się zaczyna.



ANTENA (LA ANTENA)

Argentyna 2007, dolby digital, 90 min.

Scenariusz i reżyseria: Esteban Sapir. Zdjęcia: Cristian Cottet. Muzyka: Leo Sujatovich. Wykonawcy: Alejandro Urdapilleta, Valeria Bertuccelli, Julieta Cardinali, Rafael Ferro, Florencia Raggi.
Dystrybucja: Vivarto

Lata X, Miasto Bez Głosu. Panujący w kraju reżim w sprytny sposób nakazał zamilknąć całej ludności - zabrał głosy obywatelom i schował je w tajemniczym miejscu. Teraz porozumiewają się czytając z ruchu warg lub za pomocą mowy ciała; ze względów bezpieczeństwa inna komunikacja jest niemożliwa. Dyktaturę sprawuje bezwzględny Mr TV, który kontroluje wszystkie dziedziny życia - od reklam telewizyjnych poprzez produkcję jedynej słusznej żywności, a nawet myśli mieszkańców miasta; żadna nie pozostanie niezauważona. Mr TV nie jest zwykłym monopolistą - uosabia zło i totalitaryzm znane z współczesnej historii. Nawet logo, którym się posługuje, bardziej przypomina swastykę, niż zwykłą reklamę. Narzędziem kontroli obywateli jest telewizja - za pośrednictwem programów rozrywkowych Mr TV hipnotyzuje i pełni władzę absolutną. Reżimowi wymyka się jedynie La Voz (Głos) - piękna piosenkarka bez twarzy. Ona oraz jej malutki synek, są jedynymi w kraju osobami, które potrafią i są wstanie mówić. Mr TV uprowadza Głos; jedynym świadkiem wydarzenia jest pewien mechanik telewizyjny. Mężczyzna postanowi pokrzyżować zamiary porywacza - wie, że daleko w górach schowana jest stara antena, źródło kłopotów, ale i nadziei obywateli miasta...

Antena, pomimo iż inspirowana twórczością takich reżyserów jak Lang i Murnau jest filmem niezwykle współczesnym. Oryginalne zdjęcia baśniowego miasta i praktycznie pozbawiona dialogów akcja, każe rozkoszować się pięknem niezwykłej scenerii. Esteban Sapir pracował nad swoim filmem przez osiem lat. Wykorzystując estetykę ekspresjonizmu niemieckiego, stworzył fantastyczny świat zdolny zawładnąć wyobraźnią i emocjami widza.



WYCIECZKOWICZE (ÚČASTNÍCI ZÁJEZDU )

Czechy 2006, dolby digital, 113 min.

Reżyseria: Jiří Vejdělek. Scenariusz: Michal Viewegh, Jiří Vejdělek. Zdjęcia: Jakub Šimůnek
Muzyka: Oskar Petr. Wykonawcy: Anna Polívková, Eva Holubová, Miroslav Krobot, Bohumil Klepl, Ondrej Koval, Květa Fialová.
Dystrybucja: Vivarto

W autobusie wiozącym turystów nad Adriatyk spotyka się przypadkowa grupa ludzi, między innymi sympatyczna Jolana, jej od lat skłóceni rodzice, Helga i Šarlota - eleganckie starsze panie, para gejów oraz ich kumpel Max - seksowny piosenkarz, który chce w końcu odpocząć od erotycznych ekscesów. Przewodniczka wycieczki Pamela, energiczna i pełna humoru blondynka w rózowych okularach, postanowi stworzyć z obcych sobie pasażerów "zgraną paczkę". Patrząc na menażerię typów wypełniających autokar, pomysł wydaje się wręcz utopijny, jednak Pamela postanowi się nie zrażać i z wrodzonym sobie wdziękiem doprowadzi dzieło do końca...

Zarówno w drodze, jak i podczas pobytu nad Adriatykiem na uczestników wycieczki czeka wiele komicznych, ale też absurdalnych sytuacji, w których bohaterowie zostaną obnażeni, i to nie tylko ze strojów kąpielowych. Przyjaźń, niespodziewane spotkania, letnie uniesienia miłosne i dzikie wakacyjne awantury znajdą odbicie w historii pełnej słynnego czeskiego humoru i delikatnej ironii. Scenariusz filmu powstał na podstawie powieści najpopularniejszego czeskiego pisarza - Michala Vieregha.