Piktorialistów wystawa ze schodami

Jak tłumaczy Mieczysław Wielomski, tytuł wystawy został częściowo zapożyczony z prozy M. Choromańskiego ale z nią samą ma niewiele wspólnego – może z wyjątkiem faktu upadku mieszczaństwa. I faktycznie, wojna, czas PRL oraz polski kapitalizm spowodował już nieodrodzenie się tej klasy społecznej.

"Schodami..." nawiązuje bezpośrednio, a nawet jest kontynuacją wystawy "Umarła klasa", ale podaną cokolwiek inaczej, ograniczoną właściwie do jednego motywu potraktowanego jako swego rodzaju symbol czy alegoria. Są nim schody i sienie jeszcze istniejących – a kiedyś pięknych i okazałych kamienic mieszczańskich.

Owe tytułowe Schody to łącznik pomiędzy oszalałym dzisiejszym światem zewnętrznym a przystanią i oazą intymności – mieszkaniem. To co zostało z tamtych czasów jest wykładnią tego co mamy obecnie – bylejakość i tandetę, także w sferze intelektualnej widoczną na każdym kroku. Istotnym a nawet kluczowym elementem - jest czas. To on właśnie dał podwaliny pod irracjonalizm i metafizykę przedmiotu. A my ? A my to wszystko odpowiednio zinterpretowaliśmy utrzymując jak zawsze w konwencji in minor wspartej stosowną symboliką samych sieni, podwórek – studni, okien , drzwi czy wreszcie tytułowych schodów. Nie należy zapominać także o surrealistycznej poetyce rodem z klimatów dawnego atgetowskiego Paryża czy opisów pasażu opery z „Wieśniaka Paryskiego” Louisa Aragona. No i te światło - maniera tenebrosa ...

aka / czecho.pl