Do lat 50., zanim wybudowano Zaporę Goczałkowicką, zabrzeżanie pielgrzymowali do Zarzecza, zalanej wsi, gdzie znajdował się słynącymi cudami obraz - Matki Bożej Gołyskiej.

Mieszkańcy Zarzecza, nie mieli własnego kościoła, należeli do parafii strumieńskiej. W przysiółku Gołysz zbudowali drewnianą kaplicę. Umieścili tam przyniesiony, według legendy, przez parobka z Częstochowy - obraz Matki Boskiej. Wśród mieszkańców szybko zyskał miano cudownego. Dlatego też w 1768 roku najpierw wybudowano murowaną kaplicę, a dwadzieścia lat później kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej. Tam też przeniesiono obraz Gołyskiej Pani.

W styczniu 1949 roku w Zarzeczu pojawiła się komisja, która rozpoczęła wycenę gospodarstw. Kościół, kaplica i wszystkie zabudowania miały znaleźć się pod wodą. Miejscowi zarzeczanie próbowali się bronić. Wieś była dobrze zagospodarowana. Bez skutku. Ostatnie nabożeństwo w murowanej już wtedy kaplicy odprawiono 10 maja 1953 roku. Spadł wtedy śnieg, który pokrył zieleniejące gałązki drzew i kwitnące sady. Dla ludzi był to znak, że Matka Boża Gołyska nie chce opuszczać swojego Zarzecza. W tym czasie obraz był już szeroko znany. Liczne wota były dowodem cudownych uzdrowień.

Dzisiaj obraz Matki Bożej Gołyskiej znajduje się w kościele parafialnym w Chybiu. Kult obrazu jest wciąż żywy. Co roku z sąsiednich miejscowości do Chybia przychodzą pielgrzymki. W maju obraz słynący cudami odwiedzają mieszkańcy Zabrzega z czechowickiej gminy.