Pluskwy, które atakują dziś mieszkańców mieszkań, są potomkami robaków zamieszkujących jaskinie, które pierwotnie żywiły się krwią nietoperzy. Kiedy ludzie zaczęli żyć w jaskiniach, insekty zaczęły pasożytować na ludziach.

Później kiedy ludzie wyprowadzili się z jaskiń i rozpoczęli cywilizację rolniczą, te insekty przemieściły się wraz z nimi. Od tego czasu ludzie zamieszkiwali z pluskwami na całej ziemi.

Pluskwy należą do rodziny owadów zwanej Cimicidae. Wszyscy członkowie tej rodziny żywią się wyłącznie krwią. Pluskwa domowa ma pięć faz rozwojowych. Na każdym etapie życia, pluskwa musi wziąć żywność z krwi, aby się rozwijać.

Pluskwy, jak wszystkie robaki, mają swój egzoszkielet i muszą go zrzucić, aby się rozwijać.
To zrzucanie egzoszkieletu nazywa się linienie. Nimfa pluskiew musi wziąć żywność z krwi. Po przejściu stadium wylinki - pluskwa domowa staje się dorosła.

Pluskwy, zarówno męskie, jak i żeńskie, również muszą odebrać regularnie posiłki z krwi do rozmnażania się. Kompletny proces rozwoju od jajeczka do dorosłego osobnika może nastąpić w ciągu około trzydziestu siedmiu dni w optymalnych temperaturach. Dorosłe pluskwy mają długość życia niemal jeden rok zależnie od regularności dostępu do żywienia z krwi i zakresu temperatur.

Postępowanie pluskiew w trakcie "polowania"

Pluskwy mają dosyć skryty styl bytowania, co oznacza, że spędzają dużą ilość czasu ukrywając się razem w pęknięciach, w których nie będą widoczne. Jednak stają się aktywne w nocy, między
północą, a 5:00 rano. To w ten czas, kiedy ofiara jest zazwyczaj w swoim najgłębszym śnie, pluskwy lubią zaatakować.

Insekty te są znane z tego, że przemierzają bardzo duże dystanse w stosunku do wielkości swojego ciała.
Pluskwy są przyciągane przez dwutlenek węgla wytwarzane przez oddech gospodarza, a także przez ciepłotę ciała.

Jednak pluskwy są w stanie wykrywać żywiciela na krótkich dystansach. Nie jest do końca przebadane jak pluskwy ukryte w szafie są w stanie

znaleźć gospodarza znajdującego się w łóżku po drugiej stronie pomieszczenia. Pluskwy umieją jednak poruszać się bardzo szybko i uważa się, że dużo wędrują, zanim będą w stanie znaleźć swojego żywiciela. W najlepszym przypadku większość pluskiew chciałaby gromadzić się w pobliżu łóżka gospodarza, czy na materacu. Jednak nie zawsze jest to możliwe w wysokich infestacjach, gdzie pluskwy są zatłoczone i wiele pluskiew musi szukać schronienia na odległość dalszą, np. kilka metrów od gospodarza. Dodatkowo specjaliści od nietypowego tematu jakim jest zwalczanie pluskiew, - firma Dezynfeusz zauważają, że u klientów działu dezynsekcji firmy typową sytuacją jest kąsanie tylko jednego z potencjalnych żywicieli, śpiących nawet w tym samym łóżku.

Pluskwa w akcji

Gdy pluskwa znajdzie żywiciela, atakuje skórę aparatami gębowymi, aby znaleźć przestrzeń kapilarną, która umożliwia napływanie krwi do ich ciał. Pluskwa może kilkakrotnie nakłuwać skórę, zanim zacznie się żerować. To badanie spowoduje, że gospodarz otrzyma kilka ugryzień od tego samego pasożyta. Gdy pluskwa osiedli się w miejscu, to będzie karmić przez 5-10 minut. Gdy pluskwa domowa jest już pełna, opuści gospodarza i powróci do pęknięcia lub szczeliny, zazwyczaj w miejscu gdzie gromadzą się inne pluskwy. Pluskwa zacznie wtedy trawić i wydalać swój posiłek.

Zachowanie godowe

Po nakarmieniu dorosłe pluskwy, zwłaszcza samce, są bardzo zainteresowane godami. Robaki tego typu mają unikalną metodę godową nazywana inseminacją traumatyczną. To zachowanie godowe jest uważane za traumatyczne, ponieważ samiec, zamiast wprowadzać swój narząd rozrodczy ("paramere") w żeńskie genitalia, dosłownie wbija noż przez ścianę jej ciała do wyspecjalizowanego organu dalej w jej prawą stronę, zwaną Organem Berlese. Plemniki są uwalniane do jamy ciała samicy, gdzie w ciągu najbliższych kilku godzin przeniesie się do jej jajników i zapłodni jej jaja.

Traumatyczne przeszywające zapłodnienie powoduje rany w ciele kobiety, która pozostawia bliznę. Ciało samicy musi zagoić się z tej rany, w związku z czym wiadomo, że samice pozostawiają skupiska po kilkukrotnych godach, aby uniknąć dalszych nadużyć.

Samice pluskiew

Badania wykazały, że proces gojenia zapłodnienia traumatycznego ma znaczący wpływ na zdolność samicy do produkcji jaj. W rzeczywistości kobiety, które są inseminowane tylko raz i nie są poddawane wielokrotnym dźganiom przez samca, wyprodukują 25 procent więcej jaj niż samice, które są wielokrotnie kojarzone.

W końcu jednak samicy skończą się plemniki i będzie musiała ponownie łączyć się w pary, aby ją zapłodnić w jajka. Jednak niestety może z łatwością kopulować z własnym potomstwem, gdy dorośnie, aby kontynuować cykl.