Metody układania rurociągów powierzchniowych

Zaawansowana metoda linowa

Do najbardziej zaawansowanych technik układania rurociągów powierzchniowych należy metoda linowa, która znajduje zastosowanie przede wszystkim na podłożach niestabilnych czy terenach górskich. Metoda ta polega na wsparciu przewodów za pomocą lin stalowych, odpowiednio zakotwiczonych w stałych punktach na całej trasie układu. Komponenty stosowane w takim systemie muszą być wykonane z wysoko wytrzymałych materiałów, które odznaczają się odpornością na korozję i nie ulegają rozciąganiu w trakcie eksploatacji. W metodzie tej kluczowe znaczenie mają liczne analizy i obliczenia inżynierskie, uwzględniające zmiany temperatury, drgania siły powietrzne, obciążenia statyczne i dynamiczne oraz inne parametry. Istotną kwestią pozostaje też monitorowanie stanu lin i punktów zakotwiczenia, a także ich systematyczna konserwacja. Działania te mają na celu ochronę przed awariami oraz zapewnienie ciągłości eksploatacji. O wyborze metody linowej z reguły decyduje szereg czynników, włącznie z indywidualnymi wymaganiami środowiskowymi i ekonomicznymi oraz specyfiką terenu.

Zastosowanie podpór punktowych

Proces układania rurociągów powierzchniowych można przeprowadzić również z wykorzystaniem specjalnych podpór punktowych, które są indywidualnie rozmieszczane wzdłuż całej trasy układu. Ich rozlokowanie musi się odbywać w regularnych odstępach, aby zapewnić solidny fundament dla konstrukcji oraz jej stabilność. W produkcji podpór punktowych wykorzystuje się odpowiednie techniki projektowe, które gwarantują wytrzymałość na zróżnicowane obciążenia. Komponenty tego typu znajdują zastosowanie na bardziej stabilnych podłożach, nienarażonych na znaczne ruchy gruntowe. Aby podnieść niezawodność i trwałość takiego systemu, można wyposażyć podpory punktowe w kompensatory rozszerzalności cieplnej i w ten sposób zminimalizować wpływ wahań temperatury na strukturę rurociągu. Rozwiązanie to jest szczególnie przydatne w przypadku przewodów transportujących media narażone na zmianę właściwości termicznych, włącznie z gazem ziemnym.

Wykorzystanie profili zamkniętych

Do najbardziej zaawansowanych metod układania rurociągów powierzchniowych należy wykorzystanie zamkniętych profili montażowych, które wykazują znaczną wytrzymałość na ścinanie czy skręcanie. Taka konstrukcja sprawia, że pojedynczy komponent systemu utrzymuje ciężar większy niż tradycyjna szyna montażowa. Profile takie sprawdzają się w przypadku układów narażonych na duże i średnie obciążenia, gwarantując ich stabilność oraz bezpieczeństwo. Nowoczesne rozwiązania w tym zakresie dostarcza producent szyn montażowych, czyli Sikla. Firma posiada w ofercie ocynkowane ogniowo profile, które są bardzo dobrze zabezpieczone przed korozją i trwałe. System szyn montażowych tego typu jest wyjątkowo elastyczny, co umożliwia tworzenie zróżnicowanych konstrukcji. Profile o budowie zamkniętej pozwalają na przyłączenia komponentów systemowych z dowolnej strony, co wynika z odporności na skręcanie. Szyna montażowa od producenta to sprawdza się w przypadku mocno rozbudowanych przestrzennie konstrukcji. Rozwiązanie takie działa bowiem w połączeniu z innymi elementami złącznymi, np. kątownikami, konsolami ściennymi, podkładkami ślizgowymi czy adapterami. Nowoczesne szyny montażowe mogą być dzięki temu mocowane, stawiane lub kotwione do innych konstrukcji stalowych, a przejrzysty system łączenia przyspiesza i ułatwia pracę.