Jan Mazurkiewicz był przyjacielem Grudzińskiego, ich znajomość trwała kilkanaście lat.
Mało kto wie, że Gustaw Herling-Grudziński urodził się w rodzinie żydowskiej, sam nie przyznawał się do swojego pochodzenia. W żadnym z jego opowiadań nie znajdujemy odniesienia do Żydów i spraw żydowskich.

Przygodę z pisaniem Grudziński zaczął jako młody chłopak. Podczas II Wojny Światowej, w trakcie próby przedostania się na zachód pisarz został zatrzymany w okolicy Grodna przez NKW. Oskarżono go o współpracę z Niemcami i skazano na 5 lat łagrów. Zaraz po wyjściu z obozu kupuje zeszyt i próbuje spisać to co przeżył. Pierwsze zapiski robi już na dworcu. W ten o to sposób powstaje „Inny świat” będący formą testamentu. Książka ta powstała na prośbę kolegów – współwięźniów i mówi o świecie odwróconych wartości, odwróconego dekalogu, o życiu w sowieckich łagrach – o życiu w innym świecie.

Po wojnie pisarz nie wrócił do kraju, ostatecznie na stałe zamieszkał we Włoszech, tam również tworzył swoje dzieła.

Jan Mazurkiewicz próbował wyjaśnić co dla Grudzińskiego było ważne, dlaczego pisał i o czym pisał. Przybliżył sylwetkę pisarza którego fascynowało zło i cierpienie, człowieka któremu zarzucano bezkompromisowość. Mimo, że jego tezy mogą szokować, dziwić i trudno jest nam się z nimi zgodzić, warto przeczytać jego opowiadania, które w większości powstały w oparciu o jego doświadczenia.

W spotkaniu wzięła udział młodzież z Zespołu Szkół Silesia, która z pewnością teraz z zaciekawieniem sięgnie po „Inny świat” lub opowiadania.

MBP Czechowice-Dziedzice