Uroczystości rozpoczęła msza święta w kościele Opatrzności Bożej w Ligocie, następnie uczestnicy spotkali się na sali gimnastycznej w budynku szkoły, gdzie odbyła się część oficjalna wraz z programem artystycznym "Ocalić od zapomnienia".

Organizatorami szkolnego święta były Dyrekcja Szkoły, Rada Pedagogiczna oraz Rada Szkoły przy ZS w Ligocie.

W ramach obchodów 100-lecia dostępne były Izba Pamiątek oraz wystawy poświęcone Patronowi Szkoły i osiągnięciom uczniów.

---

Historia szkoły sięga do początków XVIII w. Pierwszą szkołą na terenie Ligoty była dwuklasowa szkoła, wybudowana w dzielnicy Podlasek ok. 1702 roku, za rządów wójta nazwiskiem Gazda. Wójt umiał pisać i czytać, uchodził więc za najmądrzejszego we wsi.

Prawdopodobnie ta dwuklasowa szkoła działała całe stulecie, chociaż źródła nie potwierdzają tych danych. Około 1802 roku powstała pierwsza murowana z cegły i kamienia czteroklasowa szkoła (budynek ten stał do wiosny 1999 roku). Początkowo w szkole zatrudniani byli nauczyciele, a następnie z powodu ich braku nauczanie i wychowanie uczniów powierzano osobom niewykwalifikowanym. Z dokumentów źródłowych wynika, że około 1840 Ligota liczyła 1479 mieszkańców, wśród nich 184 dzieci zobowiązanych do nauki, do szkoły uczęszczało 150 dzieci. Była więc to szkoła o prawie powszechnym charakterze.

Powyższe dane pochodzą z dokumentu, który w czasie remontu kościoła odnaleziono w kuli wieńczącej wieżę.

W 1911 roku wybudowano nową 7-klasową szkołę, która istnieje do dzisiaj. W czasie II wojny światowej mieścił się tu szpital wojenny. Po wycofaniu się Niemców z tego terenu rozpoczęto odbudowę szkoły. Wiosną 1945 roku zorganizowano w szkole trzy stopnie kursów dla dorosłych i młodzieży pozaszkolnej, roczniki 1929-31. Uczestnicy kursów to absolwenci klas 1-6 polskich i niemieckich szkół. Wielu z nich kontynuowało od września 1945 r. systematyczną naukę w "Publicznej Szkole Powszechnej NR1 w Ligocie, powiat Bielsko"w różnych klasach.

W latach 1945/46 do szkoły uczęszczało 171 uczniów, najliczniejszy oddział liczył 45 uczniów, a rozpiętość wiekowa 8-13 lat.
Warunki pracy i nauki po zakończeniu wojny były bardzo trudne. Dzięki ofiarności i aktywnej postawie wielu osób placówka funkcjonowała normalnie.

Takim ofiarnym i szlachetnym człowiekiem był pierwszy kierownik szkoły p. Andrzej Kuś, pochodzący z Bronowa. Pan Kuś chodził do inspektoratu w Bielsku - Białej, czynił starania w inspektoracie w Bielsku o jak najszybsze odbudowanie szkoły.

W szkole zaczął działać pierwszy samorząd i sklepik uczniowski. Była to zasługa nauczyciela języka angielskiego p. Czyża. Dochód ze sklepiku pozwolił uczniom pojechać na wycieczkę do Cieszyna, Krakowa i Wieliczki. Nauczyciele szczególny nacisk kładli na wychowanie w duchu chrześcijańskim.

Następcą p. Kusia był p. Józef Duława. Po wojnie przeprowadzono kilka remontów i przebudówek obiektu. Nigdy jednak nie wykonano kapitalnego remontu.

W 1988 roku szkole nadano imię Gustawa Morcinka, który pracował w szkole jako nauczyciel dwukrotnie: od 16 XI 1915 do 2 XI 1916 roku i od 15 II 1918 do 15 VII 1918 roku.

W 1997 roku przystąpiono do rozbudowy i remontu szkoły. Efektem jest prawie nowy obiekt zapewniający warunki do pracy i wszechstronnego rozwoju uczniów na miarę XXI wieku. Od 1999 roku w murach tej szkoły oprócz szkoły podstawowej mieści się również gimnazjum.